132 Riverside

เรื่องรำพัน..ฝันหวาน :
ความสุขเล็กๆ ใหญ่ๆ

           เด็กหญิงชาวจีนที่ผูกพันอยู่กับก๋ง  เวลาว่างระหว่างวันคอยดูแลให้ความสุขสบายในเรื่องเล็กน้อยเช่น เล็มหนวด ตัดเล็บมือเล็บเท้า บีบสิวเสี้ยน  ซักกางเกงที่ก๋งใส่ทีละหลายวัน  ซักจนสะอาดเอี่ยมอ่อง  เธอรู้สึกว่าอยากจะตัดผมเป็นด้วยขึ้นมา  เธอปรุงอาหารสุดฝีมือและถูกหลักโภชนาการ   พร้อมอยู่รอตอนก๋งพุ้ยข้าวกับกับข้าวเข้าปากเพื่อถามเป็นภาษาจีนว่า "อร่อยไหม" "เผ็ดไปไหม"  ก๋งซดน้ำแกงเลียงที่เธอตำพริกไทยเม็ดอาจจะเยอะไปนิด  น้ำแกงจึงเผ็ดพริกไทยแต่คงถูกปากเพราะซดได้คล่องคอ  เธอจะแปลงทุกอย่างที่เหลืออยู่ในตู้ของแห้งมาทำอะไรได้เป็นเรื่องเป็นราวเช่น เอามะยมเชื่อมที่เหลืออยู่ในถุงนิดหน่อยหรือบ๊วยดองมาทำเป็นน้ำมะยมหรือน้ำบ๊วยใส่น้ำแข็งให้อาก๋งได้สดชื่นยามบ่าย  ชีวิตเธอมีความสุขกับการทำอาหารให้ทั้งครอบครัวทานกันพร้อมหน้าพร้อมตาทุกมื้อ  อ้อ ! เพียงสิ่งเดียวที่รู้สึกทรมานใจในบางช่วงคือเวลาที่ต้องเริ่มทำอาหารเย็นมักจะเป็นเวลาเดียวกันกับหนังจืนช่องสามตอนเย็น
        ยามเย็นฤดูร้อนลมว่าวพัดเย็นเสียจนไม่อยากเข้าบ้าน  ก๋งกับหลานๆ จะนั่งตั้งวงฟังก๋งเล่าเรื่องเมืองจีน  เธอเริ่มโตเป็นสาวเวลาพ่อกับแม่ไม่อยู่ก็มีก๋งนี่ล่ะที่ขอสตางค์ได้เสมอและเท่าไรก็ได้  ก๋งถามว่าเอาไปซื้ออะไร หลานตอบว่าซื้อผ้าอนามัยเป็นภาษาไทยเพราะไม่รู้ว่าภาษาจีนเรียกว่าอะไร  ก๋งก็คงไม่รู้จักหรอกแต่ก็ให้เงินมา  เวลาผ่านไปหลานต้องจากบ้านไปเรียนต่อ ก๋งน้ำตาคลอเบ้าด้วยความเป็นห่วง  วันนั้นหลานจึงได้รู้ว่าก๋งรักและซาบซึ้งใจกับสิ่งที่หลานทำด้วยความรู้สึกสนุกเสียมากกว่า  เธอก็อยากเอาใจเป็นการตอบแทนด้วยการเรียนภาษาจีน  เธอบรรจงหัดเขียนตัวหนังสือจีนและเอามาอวดก๋งตอนปิดเทอม  ก๋งพูดว่า "ต้องเขียนสวยขนาดนี้เลยหรือ"  ชุ่มชื่นหัวใจทั้งคุณปู่และคุณหลาน
          บ็อบ โฮป ดาราผู้มีอายุยืนถึงหนึ่งร้อยปี เคยกล่าวว่า "เมื่อรำลึกถึงความหลังปกติแล้ว เรามักจะพบว่าเรื่องธรรมดาสามัญที่สุดนั่นเองที่กลับทำให้เรามีความสุขที่สุด ไม่ใช่เหตุการณ์ยิ่งใหญ่ครั้งไหน ๆ หรอก"   จากประสบการณ์ส่วนตัวหลายครั้ง เพียงแค่นึกย้อนถึงเหตุการณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ทำให้เรานั่งยิ้มแก้มปริหรือเผลอหัวเราะออกมาเบา ๆ ได้โดยไม่รู้ตัว  
         คุณแม่บ้านกำลังทำกับข้าวมีคุณลูกสาวนั่งเล่นอยู่ใกล้ ๆ คุณแม่ก็ออกปากใช้ให้คุณพ่อบ้านหยิบหอมแดงบ้างหอมใหญ่บ้างให้หน่อย  คุณพ่อบ้านก็ช่วยหยิบโดยไม่รอช้าพร้อมหอมแก้มคุณแม่บ้านเบา ๆ  "อ่ะ หอมเล็ก" และหอมแก้มฟอดใหญ่ "อ่ะ นี่หอมใหญ่"  แน่นอนสิ่งหนึ่งที่ผู้หญิงมักจะรอคอยคือ การบอกรัก  เพราะมันเป็นการสื่อสารที่ชัดเจนทำให้รู้สึกมั่นคง  แต่บ่อยครั้งที่เราลืมนึกถึงการทำให้รู้ว่ารักโดยไม่ได้เอ่ยปากบอกรัก  การกระทำที่เกิดขึ้นจากความใส่ใจ  การตั้งใจฟัง ตั้งใจมอง ตั้งใจจำและตั้งใจทำ
         สังคมน่าอยู่ด้วยความมีน้ำใจของคนรอบข้างผ่านการกระทำการช่วยเหลือที่น่ารักแม้เพียงเรื่องเล็กน้อยที่สุด  การกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่น่ารักสามารถสร้างความประทับใจไม่รู้ลืม  เรียกรอยยิ้มและความสุขได้เสมอเมื่อหวนคิดถึง  การเปิดประตูให้คนที่กำลังหิ้วของพะรุงพะรังเต็มสองมือ  ยิ้มแย้มทักทายแม้กับคนที่ไม่รู้จัก  หลีกทางให้ผู้ที่ถือของหนัก  การห่วงใยเพื่อนร่วมงานหรือคนที่เกี่ยวข้องด้วยด้วยความจริงใจไม่ใช่แค่มารยาทหรือจุดมุ่งหมายอื่นหรือภาพลักษณ์ตนเอง Tweet