พระจันทร์พันดวง - ปราย พันแสง

"ดวงใจ ดวงตา"

Sometimes the heart
Sees what is invisible to the eye,
But sometimes
What is visible to the eye
Is what the heart can't see.
ร้ายกาจกว่า
คือความคิดที่ว่า
มันทำให้เราเสียเวลาค้นหา
สิ่งที่ไม่เคยมีอยู่จริงหรือเปล่า
เป็นไปได้เหมือนกันว่า
นอกจากสิ่งนั้นจะมองไม่เห็นด้วยตาแล้ว
มันอาจไม่มีอยู่จริง
และไม่ได้สลักสำคัญกับชีวิต
แต่อย่างใด
......
หากมิติใจ
สามารถสัมผัสได้ถึง
สิ่งที่ตาไม่เห็น
นั่นเป็นสิ่งควรดีใจ
เพราะอาจหมายถึง
เราละเอียด
เราละไม
เราไม่ได้พลาดอะไร
แต่คงน่าใจหาย
หากดวงตามองเห็น
ทุกอย่างกระจ่างชัด
แต่ทว่าดวงใจ
สัมผัสสิ่งใด มิได้เลย !

"ขอบคุณที่ฉันไม่ได้รัก"

I owe so much to those I don't love.
The relief as I agree that someone else needs them more.
The happiness that I'm not the wolf to their sheep.
The peace I feel with them, the freedom
love can neither give nor take that.
I don't wait for them, as in window-to-
door-and-back.
Almost as patient as a sundial,
I understand what love can't
and forgive as love never would.
- Wislawa Szymborska -
เมื่อไม่รัก
อาจยากนักที่จะถนอมน้ำใจกันไว้ได้
แต่เนื่องเพราะมิอาจรัก
เราจึงมักคิดถึงพวกเขาด้วยใจสงบได้
เพราะรักไม่ได้
อิสรภาพในความสัมพันธ์ที่เราได้พบจึงยิ่งใหญ่
เราได้พบว่า
เมื่อความรักไม่จำเป็นต้องหมายถึงการรับหรือให้
เราก็ไม่จำเป็นต้องชะเง้อประตูหน้าต่างรอคอยใคร
ไม่จำเป็นต้องอดทนอดกลั้นเหนื่อยใจเพื่อใครอีกด้วย
ขอบคุณที่ไม่ได้รัก
เพราะหาก "รัก" เข้าแล้วเมื่อไหร่
เราคงมิอาจเป็นเช่นนั้นได้
เพราะไม่ได้รัก... เราจึงรู้จักการให้อภัยอีกแบบหนึ่ง
ในแบบซึ่ง "ความรัก" มิเคยให้ได้
เราอาจเป็นหนี้ผู้คนมากมายที่เราไม่ได้รักเขา
แต่หากถาม "ความรัก" บ้างเล่า
ว่าเป็นเจ้าหนี้ใครอะไรหรือไม่
ความรักอาจตอบเราว่า
มันไม่เคยสร้างบุญคุณแก่ใคร
ไม่เคยมีใครติดหนี้สักอย่าง
เพราะความรักนั้น... โดยตัวมันแล้ว
คงไม่ขึ้นตรงต่อใคร
สำคัญที่ดวงใจของเราต่างหากที่ตระหนัก
ฉันติดหนี้บุญคุณเหลือคณานัก
ต่อผู้คนที่ฉันมิอาจรักพวกเขาได้
แต่คลายกังวลไปมากมาย
เมื่อมีใครรักพวกเขาเหล่านั้นได้มากกว่าฉัน

"นึกถึง"

I miss you in ways I can feel,
but have no way to truly explain.
Ways that are uncontrollable
By reason and logic.
- Hutch Davis -
ฉันนึกถึงเธอในหนทางฉัน
นึกถึงแบบที่ไม่มีวัน
ควบคุมหรือจำนรรค์
ด้วยเหตุผลใด
นึกถึง
อาจเป็นเพียงความรู้สึกวาบแว่ว
เบาเบาแผ่วบาง
แล้วจางเลือนก็เป็นได้
ไม่รุ่มร้อนเหมือนรัก
ไม่หนักแน่นเหมือนคิดถึง
หากแต่ลึกซึ้งในความรู้สึก
นึกถึง เบาเบา จางจาง
หากมีบางอย่างแสนดี
บางอย่างที่ใจรื่นชื่นบาน
อบอุ่นกรุ่นหวาน
ลึกลึก
ฉันนึกถึงเธอในหนทางฉัน
เราไม่ต้องเกลียด ไม่ต้องรัก
ไม่ต้องรู้กัน
ว่า ณ มุมหนึ่งใดในโลกนั้น
เธอมีฉัน
นึกถึง

"กำแพงในใจเธอ"

I feel your pain
I feel the rain
What happened to you
I can't get to you
Cause there's a wall
In your heart
That no one can get through
And it's cold and it's dark
And you don't have a clue
But this wall it will fall
If it's the last thing I do
I'll get through this wall in your heart
I know your soul
I know I'm home
Just come here to me
I'll let you run through me
Cause there's a wall
In your heart
That no one can get through
And it's cold and it's dark
And you don't have a clue
But this wall it will fall
If it's the last thing I do
I'll get through this wall in your heart
We'll break down all the troubles we have found
And I'll find a way to mend your broken pieces
We'll hold hands and be friends
Until the end and our love will be forever
Wall in Your Heart - Love, Shelby Lynne
ฉันรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับเธอ
แต่ฉันมิอาจช่วยเหลือเธอได้
เพราะเธอมีกำแพงในใจ
กั้นไว้มิให้ฉันใกล้เธอ
กำแพงมืดทึบและหนาวเย็น
ไม่มีใครทะลุทะลวงกำแพงเช่นนั้นได้
เธอมิได้มองเห็นปัญหาหรือใส่ใจ
แต่กำแพงนี้จะต้องพังทลาย
หากมันเป็นสิ่งสุดท้ายที่ฉันทำลาย
ฉันจะทะลวงทลาย...
กำแพงในใจเธอ
เราจะช่วยกันแก้ไขทุกปัญหา
ฉันจะหาทางซ่อมแซมเยียวยา
ทุกชิ้นส่วนในชีวิตเธอที่แตกสลาย
เราจะประสานมือกัน
เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป
ตราบวาระสุดท้าย
ตราบรักเรานิรันดร์

"อ้อมจันทร์"

Full moon and empty arms
The moon is there for us to share
But where are you ?
A night like this could weave a memory
And every kiss could start a dream for two
Full moon and empty arms
Tonight I'll use the magic moon to wish upon
And the next full moon if my one wish come true
My empty arms will be filled with you.
Prime Artist : Frank Sinatra
Written by : Buddy Kaye, Ted Mossman
พระจันทร์เต็มดวง
อ้อมแขนว่างเปล่า
นวลจันทร์ทอแสงแห่งเรา
เธอเล่าคนดี... ลี้หาย ?
คืนนี้แสงจันทร์อร่าม
ความทรงจำแสนงามทอฉาย
ทุกรอยจุมพิตใต้แสงจันทร์จุดประกาย
พรายฝันกำนัลสองเรา
พระจันทร์เต็มดวง
อ้อมแขนว่างเปล่า
คืนนี้ปรารถนาเอามนต์จันทร์ดลจิตอธิษฐาน
พระจันทร์เต็มดวงอีกครั้งใด
อ้อมแขนเราคงไม่ว่างเปล่าอีกต่อไป
หากจันทร์บันดาลเธอได้
ดั่งอธิษฐาน

" ถนอม "

Cherish things while you still have them,
Before they're gone,
And you realize how precious they really are.
Life can only be understood backwards,
But it must be lived forwards.
Everything in life is temporary.
So if things are going well,
Enjoy it because it won't last forever.
And if things are going badly,
Don't worry because they won't last forever 
either.
Destiny is not a matter of chance,
It is a matter of choice;
It is not a thing to be waited for,
It is a thing to be achieved.
เก็บถนอมสิ่งต่าง ๆ ไว้ให้ดี
ยามที่เรายังมีมันอยู่
ก่อนสูญเสียไปแล้วค่อยมาสำนึกได้ภายหลัง
ว่ามันมีค่ากับเรามากแค่ไหน
ชีวิตทำได้เพียงหวนกลับไปทำความเข้าใจอดีตที่ผ่านมา
แต่ทว่าเราต้องอยู่กับอนาคต
สรรพสิ่งในชีวิตเป็นของชั่วคราว
หากสิ่งต่าง ๆ ในชีวิตเรากำลังดำเนินไปด้วยดี
ขอจงมีความสุขกับมัน
เพราะสิ่งดี ๆ นั้นจะไม่อยู่กับเรานานนัก
แต่หากว่าสิ่งต่าง ๆ กำลังเลวร้ายหนัก
จงอย่ากังวลเช่นกัน
เพราะมันจะไม่มีวันเลวร้ายอยู่เช่นนั้นนานนัก
โชคชะตาชีวิต
ไม่ได้สำคัญที่เรามีโอกาสเลือกมากกว่า
ไม่สำคัญหรอกว่าสิ่งนั้นเรารอคอยมันนานมา
หากแต่สำคัญ
ในสิ่งที่เราเป็นเจ้าของมันอยู่แล้วมากกว่า
แล้วเราจะถนอมรักษามันไว้ในใจ
ให้นานที่สุดอย่างไรเล่าหนา

"ดวงตาจุมพิต"

Strephon kissed me
In the spring, Robin in the fall,
But Colin only looked at me
And never kissed at all.
Strephon kiss was lost in jest,
Robins lost in play,
But the kiss in Colins eyes
Haunts me night and day.
- Sara Teasdale -
ใครคนหนึ่ง
จุมพิตฉันในฤดูใบไม้ผลิ
ใครอีกคนจุมพิตฉันในฤดูใบไม้ร่วง
ส่วนเธอเพียงเมียงมองฉัน
เรามิเคยจุมพิตกัน
ไม่ว่าฤดูกาลไหน
เนื่องเพราะสนุกคะนอง
จุมพิตฤดูใบไม้ผลิต้องจืดจางไป
ใบไม้ร่วงก็เช่นกัน
ฤดูกาลปลิดจุมพิตผูกพัน
ปลิวหล่นร่วงพลันพราวราวใบไม้
หลงเหลือเพียง
จุมพิตเดียวสนิทตรึง
คือจุมพิตเธอลึกซึ้งผิดแผกใคร
เธอจุมพิตฉันจากดวงตา
หากแต่ตรึงตรา
ผนึกดวงใจ

"รักและเจ็บ"

I have found the paradox
that if I love until hurts,
then there is no hurt,
but only more love.
- Mother Teresa -
การรักษาความรู้สึกในใจเราให้คงเดิม
ขณะที่ทุกอย่างรอบตัว
เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา
เป็นเรื่องยากลำบาก
มิใช่แค่รอบตัวเราเท่านั้นที่เปลี่ยนแปลง
เพราะแม้แต่ตัวเราเองยังเปลี่ยนไป
ไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่
ขณะที่ตัวเราเปลี่ยนแปลง
และทุกอย่างเปลี่ยนไป
การรักษาบางสิ่งบางอย่างในใจให้คงเดิม
จึงอาจหมายถึงการลดทอนบางสิ่ง
และเพิ่มเติมบางอย่าง
เช่นวันนี้ฉันยังรักเธออยู่ได้มากมาย
อาจเป็นเพราะฉันได้ลดทอนความรักตัวเอง
ลงไปตั้งมากมายก็เป็นได้
อาจเป็นเพราะ "รัก"
จนรู้สึก "เจ็บปวด" เมื่อใด
ฉันได้เรียนรู้ว่ามันจะไม่เจ็บปวดอีกต่อไป
หากรู้จัก "รัก" ให้มากขึ้นอีก

"ดาวชรา"

หากมีใครคนหนึ่งรักคุณมาก
แต่คุณไม่ได้รักเขาเลย
คุณจะเคยนึกสักครั้งไหมว่า
เมื่อคุณแก่ชราไปแล้ว... คุณจะเสียดาย
หรือหวนหาความรักครั้งนี้บ้างหรือไม่
หวนหาความรักที่คุณเคยปฏิเสธไปเมื่อครั้งหนึ่ง ?
W.B.Yeats ตั้งคำถามนี้และเขียนบทกวีบทนี้
ให้กับผู้หญิงคนหนึ่งที่เขารักหมดใจ
ทว่าเธอไม่เคยรักเขาเลย
สิ่งที่เขาทำได้ก็คือ รักเธอ
เขียนบทกวีถึงเธอ
และอุทิศหนังสือให้เธอ เท่านั้น
กระนั้น...
เขายังเชื่อมั่นในความรักบริสุทธิ์ครั้งนี้
เขามั่นใจว่ารักของเขาดีพอ
วันนี้เธอมองไม่เห็นคุณค่าของมัน
แต่วันหนึ่ง
เธออาจจะต้องนึกเสียดาย
หวนหา
When you are old and grey and full of sleep,
And nodding by the fire, take down this book,
And slowly read, and dream of the soft look
Your eyes had once, and of their shadows deep;
How many loved your moments of glad grace,
And loved your beauty with love false or true,
But one man loved the pilgrim soul in you,
And loved the sorrows of your changing face;
And bending down beside the glowing bars,
Murmur, a little sadly, how Love fled
And paced upon the mountains overhead
And hid his face amid a crowd of stars.
เขานึกมองเห็นภาพเธอยามชรา
เส้นผมเป็นสีเทา
นั่งสัปหงกง่วงเหงาอยู่หน้าเตาผิง
ถือหนังสือของเขาไว้แล้วอ่านมันไปช้า ๆ
ฝันถึงภาพแห่งความอ่อนโยนนุ่มนวล
ที่เธอเคยมีในครั้งหนึ่ง
และยามนี้มันกลายเป็นเพียงเงา
ซ่อนตัวลึกเร้นไว้ในชีวิตเท่านั้น
ณ ยามนั้น เธอคงจะได้นึกถึงเขา
ใครคนหนึ่งที่เคยรักเธอ
คนที่เคยรักช่วงเวลาแสนปีติ
น่าประทับใจของเธอ แค่ไหน
คนที่เคยรักความงดงามของเธอ
โดยไม่สนใจเลยว่ามันผิดหรือถูก
คนที่เคยรักดวงใจแสวงหาของเธอหมดใจ
คนที่เคยรักได้แม้กระทั่งความโศกเศร้า
ที่ปรากฏบนใบหน้าของเธอ
ณ ยามนั้น
หญิงชราเส้นผมสีเทา
ที่นั่งสัปหงกง่วงเหงาอยู่หน้าเตาผิง
จะก้มตัวลงข้างกองไฟ
บ่นงึมงัมลำพังด้วยความเศร้านิด ๆ
ว่าความรักทั้งหลาย
มันเหือดหายไปจากชีวิตเธอได้อย่างไรหนอ
ความรักทั้งหลาย
มันหายไปจากชีวิตได้อย่างไรน่ะหรือ ?
ความรักมักจะมีที่พำนักเหมาะสมของมันเองเสมอ
เช่น ยามที่มีใครคนหนึ่งรักคุณมาก
แต่คุณไม่ได้รักเขาเลยนั้น
ความผิดหวังจะขับเคลื่อน
ความรักลอยขึ้นไปเหนือภูเขาสูง
แล้วซ่อนหน้าตัวเองไว้
ท่ามกลางพราวดาวเหล่านั้น
ทุกค่ำคืนดาวกระจายเกลื่อนฟ้า
ความรักหนึ่งยังคงซ่อนหน้าอยู่อย่างนั้น
ซ่อนรอให้ใครสักคนเสียดายหวนหา
ได้หวนตระหนักถึงคุณค่ามัน
ยามใครคนนั้นแก่ชรา !!

"ผ่าน"

Some people
Come into our lives
And quickly go;
Others stay for a while
And leave footprints
On our hearts
And we are never the same.
คนบางคน
ผ่านมาแล้วผ่านไป
บางคนผูกพันเพียงอึดใจ
หากฝากร่องรอยไว้
ณ ดวงใจแสนนาน
บางคนเพียงวาบผ่าน
หากเปลี่ยนชีวิตบางคน
ตลอดกาล
.....