Come and enjoy lovely coffee shop and restaurant with great breeze of Chao Phraya River plus lush green garden,near Rama V bridge and Nonthaburi Pier ร้านกาแฟ เบเกอรี่ อาหารกลางวัน ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ช่วงสะพานพระราม5 และท่าน้ำนนท์ บรรยากาศสไตล์บ้านสวน ชมวิวรับลมแม่น้ำ

วันเสาร์ที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

เรื่องรำพัน..ฝันหวาน :
ความสุขเล็กๆ ใหญ่ๆ

           เด็กหญิงชาวจีนที่ผูกพันอยู่กับก๋ง  เวลาว่างระหว่างวันคอยดูแลให้ความสุขสบายในเรื่องเล็กน้อยเช่น เล็มหนวด ตัดเล็บมือเล็บเท้า บีบสิวเสี้ยน  ซักกางเกงที่ก๋งใส่ทีละหลายวัน  ซักจนสะอาดเอี่ยมอ่อง  เธอรู้สึกว่าอยากจะตัดผมเป็นด้วยขึ้นมา  เธอปรุงอาหารสุดฝีมือและถูกหลักโภชนาการ   พร้อมอยู่รอตอนก๋งพุ้ยข้าวกับกับข้าวเข้าปากเพื่อถามเป็นภาษาจีนว่า "อร่อยไหม" "เผ็ดไปไหม"  ก๋งซดน้ำแกงเลียงที่เธอตำพริกไทยเม็ดอาจจะเยอะไปนิด  น้ำแกงจึงเผ็ดพริกไทยแต่คงถูกปากเพราะซดได้คล่องคอ  เธอจะแปลงทุกอย่างที่เหลืออยู่ในตู้ของแห้งมาทำอะไรได้เป็นเรื่องเป็นราวเช่น เอามะยมเชื่อมที่เหลืออยู่ในถุงนิดหน่อยหรือบ๊วยดองมาทำเป็นน้ำมะยมหรือน้ำบ๊วยใส่น้ำแข็งให้อาก๋งได้สดชื่นยามบ่าย  ชีวิตเธอมีความสุขกับการทำอาหารให้ทั้งครอบครัวทานกันพร้อมหน้าพร้อมตาทุกมื้อ  อ้อ ! เพียงสิ่งเดียวที่รู้สึกทรมานใจในบางช่วงคือเวลาที่ต้องเริ่มทำอาหารเย็นมักจะเป็นเวลาเดียวกันกับหนังจืนช่องสามตอนเย็น
        ยามเย็นฤดูร้อนลมว่าวพัดเย็นเสียจนไม่อยากเข้าบ้าน  ก๋งกับหลานๆ จะนั่งตั้งวงฟังก๋งเล่าเรื่องเมืองจีน  เธอเริ่มโตเป็นสาวเวลาพ่อกับแม่ไม่อยู่ก็มีก๋งนี่ล่ะที่ขอสตางค์ได้เสมอและเท่าไรก็ได้  ก๋งถามว่าเอาไปซื้ออะไร หลานตอบว่าซื้อผ้าอนามัยเป็นภาษาไทยเพราะไม่รู้ว่าภาษาจีนเรียกว่าอะไร  ก๋งก็คงไม่รู้จักหรอกแต่ก็ให้เงินมา  เวลาผ่านไปหลานต้องจากบ้านไปเรียนต่อ ก๋งน้ำตาคลอเบ้าด้วยความเป็นห่วง  วันนั้นหลานจึงได้รู้ว่าก๋งรักและซาบซึ้งใจกับสิ่งที่หลานทำด้วยความรู้สึกสนุกเสียมากกว่า  เธอก็อยากเอาใจเป็นการตอบแทนด้วยการเรียนภาษาจีน  เธอบรรจงหัดเขียนตัวหนังสือจีนและเอามาอวดก๋งตอนปิดเทอม  ก๋งพูดว่า "ต้องเขียนสวยขนาดนี้เลยหรือ"  ชุ่มชื่นหัวใจทั้งคุณปู่และคุณหลาน
          บ็อบ โฮป ดาราผู้มีอายุยืนถึงหนึ่งร้อยปี เคยกล่าวว่า "เมื่อรำลึกถึงความหลังปกติแล้ว เรามักจะพบว่าเรื่องธรรมดาสามัญที่สุดนั่นเองที่กลับทำให้เรามีความสุขที่สุด ไม่ใช่เหตุการณ์ยิ่งใหญ่ครั้งไหน ๆ หรอก"   จากประสบการณ์ส่วนตัวหลายครั้ง เพียงแค่นึกย้อนถึงเหตุการณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ทำให้เรานั่งยิ้มแก้มปริหรือเผลอหัวเราะออกมาเบา ๆ ได้โดยไม่รู้ตัว  
         คุณแม่บ้านกำลังทำกับข้าวมีคุณลูกสาวนั่งเล่นอยู่ใกล้ ๆ คุณแม่ก็ออกปากใช้ให้คุณพ่อบ้านหยิบหอมแดงบ้างหอมใหญ่บ้างให้หน่อย  คุณพ่อบ้านก็ช่วยหยิบโดยไม่รอช้าพร้อมหอมแก้มคุณแม่บ้านเบา ๆ  "อ่ะ หอมเล็ก" และหอมแก้มฟอดใหญ่ "อ่ะ นี่หอมใหญ่"  แน่นอนสิ่งหนึ่งที่ผู้หญิงมักจะรอคอยคือ การบอกรัก  เพราะมันเป็นการสื่อสารที่ชัดเจนทำให้รู้สึกมั่นคง  แต่บ่อยครั้งที่เราลืมนึกถึงการทำให้รู้ว่ารักโดยไม่ได้เอ่ยปากบอกรัก  การกระทำที่เกิดขึ้นจากความใส่ใจ  การตั้งใจฟัง ตั้งใจมอง ตั้งใจจำและตั้งใจทำ
         สังคมน่าอยู่ด้วยความมีน้ำใจของคนรอบข้างผ่านการกระทำการช่วยเหลือที่น่ารักแม้เพียงเรื่องเล็กน้อยที่สุด  การกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่น่ารักสามารถสร้างความประทับใจไม่รู้ลืม  เรียกรอยยิ้มและความสุขได้เสมอเมื่อหวนคิดถึง  การเปิดประตูให้คนที่กำลังหิ้วของพะรุงพะรังเต็มสองมือ  ยิ้มแย้มทักทายแม้กับคนที่ไม่รู้จัก  หลีกทางให้ผู้ที่ถือของหนัก  การห่วงใยเพื่อนร่วมงานหรือคนที่เกี่ยวข้องด้วยด้วยความจริงใจไม่ใช่แค่มารยาทหรือจุดมุ่งหมายอื่นหรือภาพลักษณ์ตนเอง

วันจันทร์ที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

อาหาร vs ฤดูร้อน

    เวลาอากาศร้อนเรามักอยากกินอาหารที่ไม่ข้นมันนัก  อาจจะใสๆ เย็นๆ เช่น ผลไม้เป็นส่วนใหญ่  ถือว่าคนเรากินตามสัญชาตญาณส่วนหนึ่งจนกลายเป็นภูมิปัญญาชาวบ้าน  เป็นผลงานของบรรพบุรุษที่ได้รังสรรค์อาหารร้อยพันชนิดขึ้นมา  ที่ประทับใจเห็นจะเป็นข้าวสวยกับมะม่วงสุกที่ยายมักจัดให้กินตอนฉันขี่จักรยานไปหาในเวลากลางวันหรือบ่าย ๆ  บ้านฉันอยู่ห่างจากยายเพียงสองร้อยเมตรเห็นจะได้  ภาพใบหน้าใจดีของยายยังชัดเจนในความทรงจำ  ที่น่าทึ่งคือ ข้าวกับปลาแห้งแตงโม  สมัยนี้มีปลาป่นสำเร็จขาย  สมัยก่อนต้องเอาปลาช่อนแห้งมาปิ้งให้หอม ฉีกเนื้อมาตำให้ป่นแล้วคั่วกับน้ำมันจนเหลืองแล้วจึงผสมกับหอมแดงเจียวเหลืองกรอบและน้ำตาล  รับประทานกับข้าวสวยไม่ต้องอุ่นร้อนและแตงโมแช่เย็นหั่นชิ้น  เป็นอาหารกลางวันมื้อหนึ่งที่สมบูรณ์แบบในวันอากาศร้อนบ้านเรา
  ฉันมักไม่เจริญอาหารนักในฤดูนี้  เวลาปกติก็กินเนื้อสัตว์ไม่มากอะไร  โดยเฉพาะช่วงอากาศร้อนจัด ฉันเป็นเหมือนสิ่งมีชีวิตที่กินเพียงผักและผลไม้  ต้มจืดผักกาดดองและอาหารจานสับปรดยังรับได้เรื่อยๆ แม้ยามเบื่ออาหารมากๆ   เวลาเจอสับปรดเปรี้ยวแม่มักจะเอามาต้มกับน้ำใส่น้ำตาลหวานพอประมาณ กินเป็นกับข้าวอย่างหนึ่ง  โดยส่วนตัวฉันชมชอบอาหารที่ปรุงแบบชาวบ้านในชนบท หรืออาหารเรียบง่ายไม่ซับซ้อนอะไร
อากาศในฤดูร้อนบ้านเราร้อนจัด เราจำเป็นต้องดูแลสุขภาพเป็นพิเศษโดยเฉพาะในเรื่องของอาหาร
การกินซึ่งควรเป็นอาหารที่ย่อยง่าย ไม่ก่อให้เกิดความร้อนในร่างกาย และไม่ทำให้เลือดลมเสียสมดุล 
อาหารที่จำเป็นก็คือผักและผลไม้สด รวมทั้งการกินโปรตีนจากสัตว์ปีก เช่น ไก่ โปรตีนจากไก่คล้ายกับ
โปรตีนในร่างกายมนุษย์ ซึ่งจะช่วยสร้างโปรตีนในร่างกายได้ง่ายขึ้น นอกจากนี้ร่างกายยังย่อยธาตุเหล็ก
จากเนื้อสัตว์ได้ดีกว่าธาตุเหล็กจากพืช และโปรตีนจากไก่ยังมีวิตามินมากมายโดยเฉพาะกลุ่มวิตามินบี 
เช่น วิตามิน 1 ซึ่งจำเป็นสำหรับสมอง วิตามินบี 2 เพื่อเสริมสร้างเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน มีวิตามินบี 6 บี 12 สูง 
และมีในอาชิน ไก่เป็นแหล่งโปรตีนและวิตามินที่ให้พลังงานน้อยแต่มีสารอาหารสูง ที่สำคัญคือ ควรเลือก
ไก่ที่ปราศจากสารเร่งการเจริญเติบโตจะดีที่สุด  
ตามหลักการแพทย์แผนจีน แนะนำให้กินอาหารที่ให้ความเย็นแก่ร่างกาย เช่น มะเขือเทศ แตงกวา 
เต้าหู้ ข้าวโพด ผักโขม กีวี หรือแตงโม เต้าหู้เหมาะกับอากาศร้อนและย่อยง่าย เช่น แกงจืดเต้าหู้ และ
เหยาะน้ำมันงาลงไปเล็กน้อย มันจะช่วยคลายความร้อนให้ร่างกายและช่วยในการซ่อมแซมร่างกาย  
สมุนไพรที่เหมาะกับหน้าร้อนก็คือสะระแหน่ เนื่องจากสะระแหนให้ความเย็นแก่ร่างกาย จึงจัดเป็นสมุน
ไพรเย็น  
อาหารที่ควรเลี่ยง เช่น ขิง กระเทียม เนื้อวัว ส้ม มะพร้าว ลิ้นจี่ ต้นหอม หรือหัวหอมใหญ่ เพราะจะ
ทำให้ร่างกายเสียสมดุลและเกิดการเจ็บป่วย ขิงจัดเป็นสมุนไพรร้อนเพราะจะทำให้ร่างกายร้อน ซึ่งเหมาะ
ที่จะกินในฤดูหนาวมากกว่า  
 นิสัยเรื่องมากเรื่องกินทำให้เกิดปัญหาสุขภาพกระดูกก่อนวัยอันควรกับฉัน  หมอพบว่ามีกระดูกบางส่วนเริ่มเสื่อม  ฉันโตมากับครอบครัวคนจีน  ชีวิตวัยเด็กไม่ได้รับประทานผักสดน้ำพริกบ่อยนัก ครอบครัว เรามักจะเอาผักมาผัดมากกว่า  หมูก็มักจะมีมันติดพอสมควรเพื่อไม่ให้แข็งกระด้าง  เกิดอะไรขึ้นไม่ทราบได้ฉันไม่ยอมกินมันหมูแม้แต่น้อย  ทำให้ปริมาณอาหารโดยรวมที่ได้น้อยเกินไป  พอเริ่มวัยรุ่นก็กลัวอ้วนขึ้นมาอีก  นี่เป็นการประมวลย้อนหลังของฉันเองหลังพบปัญหา
บางช่วงได้เข้าใกล้วัฒนธรรมญี่ปุ่นหน่อยก็เป็นขาประจำร้านหนึ่งในซอยแคบ ๆ กลางเมืองเชียงใหม่ ชื่อร้าน ‘Kitchen Hut’  จากที่เป็นร้านเพียงห้องเดียวในคอนโดแห่งหนึ่งกลายเป็นเรือนไม้ขนาดใหญ่พอสมควร  ฉันประทับใจในการแบ่งส่วนพื้นที่ใช้สอยและทิศทางแสงที่ส่องเข้ามาในร้านในวันที่ไป  ไม่ทราบว่าเป็นความบังเอิญของทิศทางแสงในฤดูนั้นที่ส่องเข้ามาตำแหน่งช่องกระจกเหนือบานหน้าต่างพอดีหรือไม่  แต่มันช่างเหมาะเจาะสวยงามมาก  ทำให้อาหารกลางวันมื้อนั้นกับพ่อครัวชาวจีนที่เคยร่วมงานกันในต่างประเทศเป็นอะไรที่มีความสุขในมุมมองและความรู้สึกของฉัน  จำได้ว่าฉันติดใจอาหารจานที่หน้าตาเรียบง่ายไม่ได้สวยงามอะไร  ถ้าเดาไม่ผิดเหมือนเป็นรากบัวหรือไหลบัวหั่นแบบสไลซ์ชิ้นยาวพอดีคำผัดกับเพียงซอสญี่ปุ่นหรือซีอิ๊วขาวเท่านั้น  เสิร์ฟมาในถ้วยขนาดกลางค่อนข้างเล็ก  ฉันสั่งเพิ่มอีกที่หนึ่ง  จริงๆ แล้วอยากสั่งเพิ่มอีกเพียงแต่เกรงใจ ‘แจ็ค’ ผู้ที่ร่วมโต๊ะด้วย  ปกติอาหารแบบนั้นฉันสามารถกินเล่นได้เปล่าๆ เป็นจานโดยไม่ต้องมีข้าว  เป็นอาหารคาร์โบไฮเดรตต่ำ (เมนูโลว์คาร์บของดาราฮอลิวูดนิยมกัน)
ความทรงจำอันสวยงามในฤดูร้อนอีกอย่างที่อดนึกถึงไม่ได้คือ  ระหว่างทางเวลาขับรถต้นไม้ใหญ่หลายชนิดจะออกดอกบานสะพรั่งซึ่งทำให้ดูพร่างพราวประดับริมถนนเป็นแนวยาวสวยงามมาก  ให้ความสุขในฤดูอากาศร้อนๆ ได้ไม่ว่าจะเป็น ราชพฤกษ์(คูน) กัลปพฤกษ์ พญาเสือโคร่ง  และตะแบก
 
Plantilla Minima modificada por Urworstenemy